Een raar woord: goudbaren. Wat zijn dat eigenlijk? Iedereen kent ze wel, uiteindelijk. Het zijn de plakken goud die je ziet liggen op het moment dat er wordt ingezoomd op de kluis van bijvoorbeeld een bank of een schatkamer. Iedereen weet dus wel het beeld van een goudbaar voor de geest te halen. Ze zijn een stuk zwaarder dan 1 kilo, maar het is zeker interessant om eens te kijken naar de mogelijkheden die goudbaren hebben gecreëerd voor de stabiliteit in de wereldmarkt. Want dat is feitelijk waar deze goudbaren voor dienen: de aanwezigheid van gestandaardiseerde hoeveelheden goud op een vaste plek zorgt voor vastigheid.
Vastigheid die mensen goed kunnen gebruiken, want de handel in het algemeen en de handel in delfstoffen in het bijzonder, draait natuurlijk om op die vastigheid. Goud is een product met een gevoelswaarde; mensen denken dat het veel waard is, dús is het veel waard. Dat klinkt misschien een beetje vreemd op een website die in het teken staat van 1 kilo goud en alles dat daarmee te maken heeft, maar dat is het niet. Doordat goud in essentie een gevoel representeert, wordt het direct duidelijk dat mensen hier veel aan kunnen hebben. Maar dat gevoel moet wel te koppelen zijn aan een voorraad. Dat is waar opslagplaatsen en kluizen in beeld komen.
Fort Knox revisited
Iedereen kent het beeld van Fort Knox. Fort Knox is waar de Amerikanen hun goud opslaan en waar een groot deel van de wereldwijde goudvoorraden liggen opgeslagen. We hebben het hier dus niet over 1000 gram of een kleiner aantal, maar over tonnen en tonnen goud, die samen een ‘straatwaarde’ hebben van luttele miljarden. Het feit dat er heel erg veel goud en dus geld in Fort Knox ligt, betekent een groot aantal dingen voor de handel in goud. Allereerst zorgt het voor de zekerheid dat er goud en geld beschikbaar is op het moment dat er mis gaat in de grootste economie van de wereld. Dat zorgt voor een geruststelling; het creëert het vertrouwen waar het in de economie uiteindelijk om draait.
Niet minder belangrijk: het goud dat in Fort Knox ligt, maar ook in andere opslagplaatsen wereldwijd, is onttrokken aan het handelsverkeer. Dat zorgt er voor dat je met het kopen van 1 kilo goud er eigenlijk geen rekening mee hoeft te houden. Maar het betekent ook dat de daadwerkelijk beschikbare goudbaren, en de daadwerkelijke goudvoorraad, een stuk lager ligt dan je op basis van de voorraad van de grondstoffen mag verwachten. Met andere woorden; er is meer dan genoeg goud op de wereld aanwezig, alleen is een groot deel hiervan goed weggestopt in kluizen en in kelders. Wist je dat, ondanks alles dat je in films ziet, het bijna onmogelijk is om een goudbaar te verkopen op het moment dat het je zou lukken hem te ontvreemden uit één van die opslagplaatsen?
Wat betekent dit voor iemand die 1 kilo goud wil kopen?
Het is al wel vaker teruggekomen op deze website, maar we willen er nu ook graag weer even aandacht aan besteden. Goud is een product, een handelsproduct, dat door mensen een bepaalde waarde wordt toegekend. Nu is dat natuurlijk bij alle producten zo (zou jij tien euro betalen voor een avocado? Nee dus). Schaarste zorgt er voor dat producten een bepaalde waarde meekrijgen, net als sentiment. Bij goud is dat sentiment heel erg belangrijk. 1 kilo goud vertegenwoordigt niet zo zeer een nuttige waarde (je kunt er niets mee bouwen, je kunt er geen auto mee aandrijven), als wel een sentiment dat mensen hebben. Mensen vinden goud mooi, waardevol en het is schaars.
at betekent dat die schaarste in stand gehouden moet worden. Daar komen de verschillende opslagplaatsen met goudbaren in beeld. Die goudbaren, die eigenlijk zijn onttrokken aan de handel en buiten beeld blijven van speculanten en andere mensen die geld willen verdienen aan goud, vormen de basis van de schaarste. Als alle goudbaren, die overal ter wereld liggen opgeslagen, ineens op de markt zouden komen, zou de prijs van goud een enorme daling vertonen. Iets dat natuurlijk niet wenselijk is, en iets dat gelukkig ook niet wenselijk wordt geacht door de verschillende betrokken partijen. Daar is het van belang om, wanneer je duizend gram goud of misschien wel meer dan een kilo wilt kopen, altijd rekening houdt met het feit dat je met een vertrouwensproduct aan het werk bent.
Overige info
Goudbaren worden gemaakt van gesmolten goud. Dat klinkt logisch, maar dat is het niet. Vroeger werd goud allereerst verhandeld in kleine brokjes, die een bepaalde waarde symboliseerden. In kilo’s goud werd er zeker niet gehandeld. Mensen wogen de hoeveelheid goud af en kochten daarna wat ze nodig hadden. Overigens is het ook zo dat de door de jaren heen dit altijd min of meer bonton is geweest. Zo was het in de 15e, 16e en 17e eeuw ook gebruikelijk om gouden munten te gebruiken voor de betalingen die je wilde afronden. Daarnaast hadden deze munten vaak een verschillende gewicht om te kunnen variëren in waarde en monetaire beschikbaarheid. Toen goud echt verzameld ging worden door centrale banken kwam het systeem met goudbaren in beeld.
En dus de plaatjes van grote kluizen die vol liggen met goud. Goud, goud en niets dan goud in overzichtelijke en evengrote baren. Het is voor veel mensen niet te beseffen hoeveel geld er in die kluizen ligt en dat is misschien maar goed ook. Want de pogingen om geld te stelen uit bijvoorbeeld Fort Knox, maar ook uit een van de andere kluizen die er ter wereld zijn, lopen doorgaans op niets uit. En we hebben het al eerder aangegeven; het is ook zo dat waarde wordt gemaakt doordat mensen een waarde toekennen. Bij goud ligt die nu eenmaal een stuk hoger dan bij andere producten. Op onze pagina’s over 1 kilo zilver en 1 kilo platina lees je daar ongetwijfeld meer over!